Herşey bir kompozisyonun oluşması ve makinenin deklanşörüne basılması sonucu ortaya çıkan fotoğraf üzerine başladı. O fotoğraf belki bir kare belki de birden fazla kare. Aynı fotoğrafı özgün bir şekilde farklı olarak çekmek, olağanüstü kareler çıkarmak, an’ı yakalamak fotoğrafı sanki nefes aldırmaktır. Nefes alan fotoğrafta renkler gerçekler konuşur. His, duygu görsellik bambaşka olur fotoğrafta sanat olur. O sanat bir belge olarak tarihe geçer. Tarihe geçen belge fotoğrafın felsefesi olur. Fotoğrafın felsefesi, fotoğrafı çeken ve çekilenin fotoğrafı değerlendirenin, özgünlüğü, farklılığı arayanın felsefesinden oluşur. Fotoğraf felsefesinin zamanı, deklanşöre basınca çekilen fotoğraf karesinde gizlidir. Fotoğraf karesi elde etmek aşk’tır, aşkın özünü bulmaktır. Her karede birden fazla kompozisyon, birden fazla nefes, birden fazla an, birden fazla fotoğraf belgesi ve fotoğraf felsefesi bulunur. Erdem Balcı
